een fusie van drie jeugdorkesten…

In 2010 besloten de drie Wevelgemse jeugdorkesten, de opleidingsensembles van de respectievelijke muziekkorpsen, om tot een fusie over te gaan. Jeugdharmonie De Eendracht, Jeugdharmonie Eigen Schoon en Jeugdorkest De Notekrakers (fanfare Arbeid) werden samen Jeugdorkest C-Barré. Hieronder wat historiek.

Jeugdharmonie De Eendracht

Alhoewel er in vroegere tijden al een “klein muzieksken” bestond onder de vleugels van de Koninklijke Harmonie “De Eendracht”, werd de huidige jeugdharmonie opgericht begin jaren tachtig. Er werd onder de leden van de harmonie gezocht naar enthousiaste muzikanten en bestuursleden voor de oprichting van een jeugdensemble. De startvergadering (30/12/1981) ging door in toenmalig lokaal “De Fazant”, en op 9 januari 1982 ging de eerste repetitie door onder leiding van Marc Commeyne. Twee maand nadien was het eerste optreden voorzien tgv het jaarlijkse Winterconcert (toen nog in Parkhotel Cortina).

Om de nodige financiële middelen te bekomen, werden er in de loop van de jaren tal van activiteiten georganiseerd. Zo werden er ponykoersen georganiseerd, maar ook tombola’s, kaartingen, etentjes en zelfs braadworstenverkoop op de Wevelgemse Braderie, en sedert een 10-tal jaar de levering van ontbijtpakketten op zondagmorgen, verzamelden de nodige fondsen.

Naast de talrijke optredens binnen de landsgrenzen werd ook het buitenland niet over het hoofd gezien: In 1985 vond er voor de eerste keer een concertreis plaats: een vijfdaagse naar Oostenrijk. Later volgden nog reizen naar Duitsland en Oostenrijk in 1986; Spanje in 1988; terug Duitsland in 1989; Zwitserland in 1990; Frankrijk in 1992; Groot-Brittanië in 1999; nogmaals Duitsland in 2002; Frankrijk in 2004, Luxemburg en de Oostkantons 2007, en Nederland in 2009.

In 1986 diende Marc Commeyne omwille van gezondheidsredenen zijn ontslag in als dirigent. Zijn opvolger was Michiel Lietaert, toenmalig dirigent van Kon.Harm. ‘De Eendracht’. In juni 1997 nam Gretel Debakker het stokje over van Michiel.

Jeugdharmonie Eigen Schoon

Toen Carlos Vanbelle in 1974 met enkele jonge muzikantjes een samenspel organiseerde, durfde hij welllicht niet vermoeden dat dit samenspelklasje een kwalitatief jeugdorkest zou worden.

Nauwelijks één jaar later nam Roger Vanhauwaert het dirigeerstokje over. Onder zijn leiding bouwde het jeugdorkest een heus repertorium op. Tien jaar lang was Roger de muzikale vader van een grootse jeugdharmonie die op haar hoogtepunt zo’n goeie 50 muzikanten telde.

In 1985 nam Serge Dorny de leiding voor een korte periode over. Serge gaf het jeugdorkest een nieuwe impuls. Hij verzorgde een gezamenlijk optreden met de Stadtjugendblaskapelle uit Memmingen (Duitsland). Hij kreeg echter de kans niet om de jeugdharmonie verder uit te bouwen omdat hij na een jaartje alweer moest afhaken. Immers, als beroepsmuzikant kreeg hij te veel werk. Na Serge kwam de dirigeerstok in handen van Luc Neyrinck, die op dat moment dirigent van de harmonie was, maar ook dat was van korte duur. In 1988 nam de toen pas 17-jarige Bart Feys de muzikale leiding over van het Jeugdorkest.

In 1994 bleek het dirigeren van de jeugdharmonie “Eigen Schoon” niet langer combineerbaar met het dirigentschap van de Heulse concertband. Johan Ferlin, dirigent van de harmonie, bleek bereid om ook de jeugdharmonie te leiden. Eind 1999 nam Koen De Backere de leiding van jeugdharmonie over, tot in in 2006 Frederik Neyrinck het roer overnam. In 2008 werd Gretel Debakker dirigent.

Jeugdorkest De Notekrakers

In 1972 verzorgen enkele jongeren, lid van fanfare Arbeid, een concert ter gelegenheid van een sinterklaasfeest. Dat bevalt hen zozeer dat er in 1973, in de schoot van de fanfare Arbeid, een heus jongerenensemble wordt opgericht. Het is de bedoeling om jonge muzikanten te leren samenspelen en hen zo voor te bereiden op het toetreden tot de fanfare.

De bezieler en eerste dirigent is Noël Naert. Met een 16-tal jongeren wordt er gestart. Nog hetzelfde jaar wordt er bij een etentje beslist om het ensemble als jeugdorkest De Notekrakers te dopen. In samenspraak met de fanfare wordt er ook met een eigen bestuur en financiën gestart.

Het noodlot slaat echter toe. Begin 1974 overlijdt Noël Naert. Hoewel de verslagenheid groot is, overwint de begeestering. Na meerdere vergaderingen wordt er beslist om verder te gaan. In de persoon van Mark Dick wordt er binnen het korps een jonge en bekwame dirigent gevonden. Jarenlang waren De Notekrakers en Mark Dick één begrip.

Het ledenaantal stijgt. Er worden optredens verzorgd in Izegem, Lommel, Kachtem, Nieuwpoort, Kortrijk, Menen, Lauwe, Blankenberge, Bonn,…

In 1995 meldt Mark Dick dat hij wegens gewijzigde beroepsbezigheden niet langer het jeugdorkest kan dirigeren.

Martin Van Walleghem, ook een muzikant uit eigen rangen, neemt de leiding over. Beroepshalve was Martin euphoniumspeler bij de Koninklijke Muziekkapel van de Belgische Marine.

Naast gastoptredens organiseerde het jeugdorkest De Notekrakers jaarlijks een aperitiefconcert en verleende haar medewerking aan het najaarsconcert van de fanfare Arbeid.

De fusie

In 2008 wilden 2 van de 3 orkesten een gemeenschappelijk project uitvoeren. Uiteindelijk ging dat specifieke project niet door om praktische redenen, maar in plaats daarvan werd een gezamenlijk concert gepland. Ook de 3e partij stapte in de boot, en op zondag 20 december 2009 concerteerden de 3 Wevelgemse jeugdorkesten samen, onder de leiding van Gretel Debakker en Martin Van Walleghem. Dit unieke gezamenlijke concert kreeg de benaming “3 = 1”.

Het concert viel goed mee, de commentaren waren positief, en we konden terugblikken op een goede samenwerking. En belangrijk, ook de muzikanten vonden het een leuke ervaring.

Er liepen intussen al gesprekken voor meer samenwerking tussen de Wevelgemse muziekkorpsen, want ook de “grote” zien het nut van meer samenwerking, maar de jeugdorkesten wilden een versnelling hoger schakelen, kwestie van de opgebouwde contacten van “3 = 1” niet verloren te laten gaan.

Het ijzer wordt het best gesmeed als het heet is en van het een kwam het ander. Een fusie kwam er natuurlijk niet zomaar, er is overleg aan vooraf gegaan, maar de drie jeugdorkesten raakten het relatief snel eens over de fusie. Hoewel zij allen een eigen jeugdbestuur en een aparte vzw hadden, kreeg de fusie ook de zegen van hun respectieve moedermaatschappijen (KH De Eendracht, KH Eigen Schoon, en fanfare Arbeid).